previous next
vĕrūtum (verrūtum ), i, n. veru,
I.a dart, javelin: veruta pila dicuntur quod veluti verua habeant praefixa, Paul. ex Fest. p. 375 Müll.: cursus quingentos saepe veruti, Enn. ap. Fest. ib. (Ann. v. 356 Vahl.); Caes. B. G. 5, 44; Sall. H. 3, 22 Dietsch; Liv. 1, 43, 6; Lucr. 4, 409; Sil. 3, 363.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: